Krążą błędne przekonania co do Process Lasso, lecz jest to zrozumiałe. Poniżej zawarto najczęściej nurtujące kwestie.
NIE! Process Lasso nie jest pomyślany jako zamiennik dla menedżera zadań, chociaż posiada wiele funkcji na to wskazujących. Zadaniem tego programu jest działanie w tle poprzez automatyczne stosowanie reguł procesom w celu poprawy reagowania systemu (lub jakiejkolwiek formy kontroli procesów użytkownik zechce).
NIE, PROSZĘ TEGO NIE ROBIĆ. Zamysłem nie jest ocenianie procesów przez użytkownika. Dokonywanie tego jest ryzykowne i szkodliwe dla wydajności komputera. Najlepiej pozwolić Process Lasso pracować, chyba że użytkownik doskonale zdaje sobie sprawę z tego, co robi.
Akurat to może mieć potwierdzenie, że największe korzyści Process Lasso przynosi na starszych komputerach, lecz program jest pomocny nawet na najnowszych maszynach. Dodatkowe funkcje programu są poręczne dla każdego (np. procesy zapobiegające przechodzeniu do trybu uśpienia, procesy planu zasilania wysokiej wydajności). Komputerom posiadającym wielordzeniowe procesory z pewnością przyda się opcja zmiany koligacji CPU, pozwalająca na przydzielanie procesom poszczególnych rdzeni i utrzymanie pozostałych rdzeni wolnych dla pozostałych zadań.
Funkcja ProBalance programu Process Lasso powoduje zmiany w alokowaniu czasu CPU. Niezależnie od zmian priorytetów/koligacji, procesor zawsze wykonuje taką samą ilość pracy w jednostce czasu.
Jak wyjaśniamy tutaj, nie powinno się zwiększać priorytetu. System Windows już wspiera procesy w podobny sposób, poprzez tzw. przyspieszanie pierwszego planu, czego funkcjonowanie także opisaliśmy. ProBalance działa, zmniejszając priorytet procesom tła podczas dużego wykorzystania zasobów, nie poprzez zwiększanie. Zmniejszanie jest bezsprzecznie korzystniejszym sposobem utrzymywania reagowania podczas okresów dużego obciążenia.
Warto zaznaczyć, że sporą przeszkodą jest żargon. Nietechniczni użytkownicy mogą czuć się przytłoczeni mnogością terminów. W niniejszym dokumencie podjęto próbę objaśniania niektórych wyrażeń tak, aby pomóc w dojściu do ich rzeczywistego znaczenia.
Jeżeli zawartość postów nie satysfakcjonuje Cię lub coś Twoim zdaniem wymaga uzupełnienia, skontaktuj się z nami.
Tak, użytkownicy domowi i studenci mogą używać Process Lasso Free dowolnie długo. Niemniej jednak, po pewnym czasie używania, niektóre funkcje są wyłączane, jak też program wyświetla czasami okno zachęcające użytkownika do aktualizacji, do wersji Pro. Okna te nie są nieznośne - mają nie irytować, a przypominać. Nawet po wyłączeniu bardziej zaawansowanych funkcji program posiada podstawową funkcjonalność (np. ProBalance). Działania te pomagają nam kontynuować publikowanie wersji darmowej. Zachęcamy użytkownika, aby zakupił Process Lasso Pro. Funkcje dostępne tylko w tej wersji mogą się okazać przydatne. Cena programu jest wyskalowana względem ilości funkcji, nie - czasu włożonego w rozwój programu.
| Funkcja | Process Lasso Free | Process Lasso Pro |
|---|---|---|
| ProBalance | TAK | TAK |
| Domyślne priorytety | TAK | TAK |
| Domyślne koligacje CPU | TAK | TAK |
| Niedozwolone procesy | TAK | TAK |
| Domyślne priorytety I/O | TAK | TAK |
| Hamowanie I/O ProBalance (bazowane na użyciu CPU) | TAK | TAK |
| Oszczędzacz Energii | TAK | TAK |
| Omijanie rdzeni Hyper-Threaded | TAK | TAK |
| Tryb gracza | TAK | TAK |
| Klasyfikowanie procesów (multimedialne, gry...) | TAK | TAK |
| Przyspieszanie pierwszego planu | TAK | TAK |
| Plany zasilania aplikacji | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Process Watchdog (ograniczenia CPU i RAM) | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Ograniczanie instancji procesu | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Automatyczny tryb gracza | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Dławienie CPU | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Procesy zapobiegające przechodzeniu do trybu uśpienia | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Procesy mające zawsze działać | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Procesy planu zasilania wysokiej wydajności | OKRES PRÓBNY* | TAK |
| Regulator Procesów („silnik”) jako usługa | NIE | TAK |
| Program TweakScheduler | NIE | TAK |
| Program MultiMedia Scheduler | NIE | TAK |
| Dostęp do starszych wersji | NIE | TAK |
| Szybkie, rozszerzone wsparcie | NIE | TAK |
| Inne... | MOŻE** | TAK |
Są dwa sposoby aktywacji kodem - jedna: z menu „Pomoc” wybierz „Zmień kod licencyjny” i podaj kod; druga - z menu „Pomoc” wybierz „O Process Lasso”, następnie kliknij przycisk zmiany kodu aktywacyjnego. Jeżeli przycisku aktywacji nie ma, oznacza to, że produkt został już aktywowany. Terminy: „kod aktywacyjny”, „kod licencyjny” są stosowane zamiennie i oznaczają to samo (w przypadku tego programu).
Gdy użytkownik uruchamia program, zostaje utworzony proces. Każdy program reprezentuje proces. Gdy ten sam proces jest uruchomiony wiele razy, wtedy każda kolejna kopia to instancja. Dla przykładu, gdy użytkownik uruchomi program Microsoft Word, zostanie utworzony proces winword.exe. Każdy proces ma swój obszar pamięci i wątki (w dużym skrócie: zadania, które CPU ma wykonać), tak więc błąd w jakimś procesie nie wpłynie na działanie pozostałych.
Process Lasso pokazuje całkowitą ilość dostępnej pamięci RAM dla systemu. Jeśli nie pokrywa się to z faktyczną ilością, może to być spowodowane oddaniem przydziału RAM na rzecz karty graficznej lub też system użytkownika nie jest w stanie zaadresować całej dostępnej pamięci RAM (32-bitowe edycje Windows posiadają ograniczenie przestrzeni adresowej wynikające z architektury systemu, pozwalające na adresowanie do 4GB RAM łącznie). Można sprawdzić to w Menedżerze zadań (Ctrl+Shift+Esc). W zakładce „Wydajność”, proszę sprawdzić łączną ilość dostępnej pamięci. To powinno się pokrywać z danymi, jakie przedstawia Process Lasso.
Istnieje ustawienie pozwalające na wykluczenie aktywnego procesu pierwszego planu (posiadającego kursor myszy i klawiatury) z hamowania ProBalance. Znajduje się ono w następującym menu: „Opcje / Akcje związane z CPU / ProBalance / Okno konfiguracji (ustawienia główne ProBalance)”. Jeżeli aplikacja pierwszego planu była hamowana, a system nadal zdaje się chodzić nierównomiernie, ma miejsce najwidoczniej inny problem, którego Process Lasso nie rozwiąże.
Użytkownik może spróbować ustawić domyślny priorytet poniżej normalnego dla „agresywnego” procesu. Często okazuje się to skuteczne. Nie zmniejsza to znacznie wydajności aplikacji, chyba że użycie CPU jest na wysokim poziomie (wtedy proces musi „walczyć” o partie czasu).
Niektóre oprogramowanie zabezpieczające posiada zabezpieczenia anti-tamper, których czułość (lub nachalność) skutkuje rejestrowaniem tysięcywystąpień w dziennikach zdarzeń, a co za tym idzie - spowalnianiem pracy całego systemu. Problem jest znany inżynierom poszczególnego oprogramowaniazabezpieczającego, tylko (obiektywne przypuszczenie) ze względów marketingowych nie wykazują chęci rozwiązania problemu (pomijając to, że Process Lasso tylko „patrzy” na te procesy).Aby ujawnić kontrast, narzędziem linii poleceń tasklist można zobaczyć wszystkie procesy (w tym te „zabezpieczone”), a programy zabezpieczające na to nie reagują.Dlatego właśnie Process Lasso, dla świętego spokoju, pomija niektóre procesy.
Paradoksalnie, generowanie duplikatów zdarzeń (które są niekrytyczne) w dzienniku jest tak „zasobożerne”, że można pomyśleć, że powodem jest Process Lasso, bo procesów antywirusowych nie widać, a komputer wolno chodzi.
Pomijając aspekty marketingowe i bezsensowność (z punktu widzenia normalnego użytkownika) problemu, programy zabezpieczające używają dużo zasobów, ale nie powinny być nigdy hamowane.Skanery czasu rzeczywistego na pewno są uruchomione z najwyższym priorytetem. Nawet jeśli klasa priorytetu procesu tego nie zdradza, wątki na pewno mają priorytet czasu rzeczywistego albo najwyższy. Dlaczego? Ponieważ skaner powinien jak najszybciej wykonać swoją robotę i pozwolić nam kontynuować pracę. Inne procesy w takiej sytuacji muszą poczekać na zakończenie skanowania.Ingerowanie w takie procesy nie ma zwyczajnie sensu, ponieważ producenci prześcigają się w kwestii optymalizacji skanowania. Poprzez zmianę priorytetu procesu programu zabezpieczającego(lub nałożenie jakichś ograniczeń co do wykorzystania CPU lub RAM), najprawdopodobniej uzyskamy rezultat przeciwny do oczekiwanego.
Chociaż Process Lasso posiada dużo funkcji wskazujących na to, że stanowi bardzo rozbudowany menedżer zadań, pozostaje narzędziem do optymalizacji i automatyzacji. Udoskanalając program, skupiamy się tylko i wyłącznie na tych dwóch zadaniach.
Jeżeli posiadasz procesor jednordzeniowy, pozostaje tylko funkcja twardego dławienia, stosowania której odradzamy.
W przeciwnym wypadku (dwa lub więcej rdzeni), można „sterować” maksymalnym użyciem poprzez ustawienie odpowiedniej koligacji. W ten sposób, na czterordzeniowym procesorze można ustalić limity 25%, 50%, 75% lub 100%. Jeśli dorzucić do tegologiczne rdzenie, procenty te ulegają zmianie i mogą się rozłożyć np. na: 25%, 32%, 50%, 62%, 100%. Trudno dokładnie określić, ponieważ dla każdego procesora wartości te są inne.Jest to dobry sposób na ograniczanie wykorzystania CPU przez aplikacje. Nie zaleca się ograniczania komponentów systemowych, oprogramowania zabezpieczającego lub krytycznych usług systemu operacyjnego.
Lepiej spojrzeć na sprawę szerzej. Jeśli ProBalance obniży priorytet procesu, a jakiś inny proces potrzebuje dostępu do CPU,wtedy użycie CPU przez ten „obniżony” proces spadnie znaczniej. Jest to kwestia zapotrzebowania na cykle CPU.Innymi słowy, nie ma sensu „twardo” ograniczać jakiegoś procesu, jeśli żaden inny proces nie potrzebuje CPU.Możesz spróbować rozwiązać problemy wykorzystania CPU właśnie za pomocą zmian priorytetów i koligacji.Nadmierne obciążenie CPU przez proces powinno spaść w momencie, kiedy inny proces zacznie potrzebować czasu procesora, a obniżenie priorytetuzwiększy szansę na ustąpienie potrzebującemu procesowi.
Pamięć wirtalna i terminy z nią związane są nieco zawiłe. Nawet niektórzy programiści nie do końca je rozumieją.
Pamięć wirtualna to warstwa abstrakcyjna, kombinacja fizycznych nośników, która pozwala na współdzielenie danych przez procesy.Płyną z niej liczne korzyści. Pamięć wirtualna pozwala na posiadanie bardzo dużej ilości pamięci, ponieważ ograniczona jest tylko przez pojemność nośników (dyski twarde lub SSD), na których znajdują się pliki stronicowania.Ponadto, poprzez powielanie stron, można łatwo współdzielić pamięć.
Gdy do pamięci wirtualnej uzyskiwany jest dostęp (twardy błąd strony), strony („części” pamięci) są przenoszone do RAM (stronicowanie). Gdy pamięć nie jest używana przed długi okres czasu (lub RAM jest potrzebny gdzie indziej), strony przenoszone są do pliku stronicowania, na dysk (wystronnicowywanie). Wszystko to jest niewidoczne dla procesów i użytkownika. Proces widzi i uzyskuje dostęp do pamięci pod adresem X, a system operacyjny ma za zadanie dopilnować, aby ta część pamięci była w RAM. Zamysłem tego rozwiązania jest to, że pamięć, do której często uzyskuje się dostęp, znajduje się w RAM - aby strony pamięci nie były odczytywane z pliku stronicowania, z o wiele wolniejszego dysku twardego.
Pamięć zarezerwowana może być najlepiej zdefiniowana jako ilość wirtualnej pamięci, która jest przydzielana aplikacji. W przeciwieństwie do „Zestawu roboczego”, zawiera też ilość wystronnicowaną (znajdującą się w plikach stronicowania).
Zestaw roboczy jest to ilość aktywnej pamięci w RAM, nie wliczając do tego porcji wystronnicowanej (przeniesionej do pliku stronicowania).
Prywatne bajty stanowi ilość pamięci wirtualnej w przestrzeni procesu, w którą nie wlicza się pamięć współdzielona innych procesów. Gdy strony pamięci wirtualnej są powielane, mogą być współdzielone pomiędzy różnymi procesami w pamięci.
Prywatny zestaw roboczy jest to ilość RAM używana wyłącznie przez dany proces. Zazwyczaj, wartość ta równa się pamięci zarezerwowanej, lecz może się różnić, jeżeli proces współdzieli dużo pamięci z innym procesem (np. kolejną instancją samego siebie). Google Chrome jest przykładem, który wykazuje, że obie wartości (pamięć zarezerwowana i prywatny zestaw roboczy) znacznie się różnią. Liczenie tego zestawu pamięci wymaga więcej cykli CPU, tak więc wyświetlanie jego nie jest zalecane. Process Lasso wyświetli ostrzeżenie przed włączeniem ustawienia wyświetlania wartości prywatnego zestawu roboczego.
Całkowite użycie pamięci wirtualnej stanowi sumę całej wirtualnej pamięci, która jest zmapowana w przestrzeni adresowej procesu. Wartość ta może często zdawać się ogromna, ale zawiera przestrzeń stosu oraz przedziały zarezerwowanej pamięci, które nie są używane. Większości użytkowników znajomość tej wartości nie jest potrzebna.
Process Lasso ignoruje procesy, do kontrolowania których nie ma uprawnień. W systemach Vista i nowszych trzeba uruchamiać Process Lasso z najwyższymi uprawnieniami, aby widzieć wszystkie procesy. Można to zrobić, klikając opcję menu „Opcje / Główne ustawienia / Zmień sposób uruchamiania się Process Lasso...”. Program może wyświetlić ostrzeżenie, gdyż włączenie tego trybu wiąże się z zarządzaniem wszystkimi procesami, włączając w to procesy systemowe. Process Lasso będzie wtedy widzieć i zarządzać wszystkimi procesami. Niektóre produkty antywirusowe są ignorowane dlatego, że posiadają zabezpieczenia anti-tamper i nie pozwalają nawet na „widzenie” swoich procesów.
Podczas instalacji użytkownik jest pytany, czy życzy sobie, aby Process Lasso startował dla wszystkich użytkowników czy tylko bieżącego użytkownika oraz czy chce, aby Process Lasso uruchamiał się z podniesionymi uprawnieniami.Obydwie opcje są dostępne w końcowym etapie instalacji. W omawianych oknach wystarczy najechać kursorem myszy na dowolne pole wyboru i zostanie wyświetlony balon informacyjny opisujący, czym zaznaczenie danej opcji będzie skutkowało.
Zaleca się aczkolwiek, aby każdy użytkownik miał przydzieloną osobną instancję Process Lasso.
Zainstaluj wersję 4 lub nowszą. Program utworzy odpowiednie zadanie Harmonogramu zadań i będzie bezproblemowo startował z najwyższymi uprawnieniami, bez okna UAC.
„Silnik” określany jest inaczej jako Regulator Procesów (processgovernor.exe) - zarządza procesami, stanowi „serce” programu. To ten proces wdraża automatyczne zmiany - ProBalance, domyślne priorytety i koligacje, niedozwolone procesy itd. Interfejs graficzny stanowi tylko „opakowanie”, którego głównym zadaniem jest wyświetlanie danych (lista procesów i parametry wydajności) i umożliwienie łatwego edytowania konfiguracji. Regulator Procesów (processgovernor.exe) jest niezależny od interfejsu graficznego (processlasso.exe). Dla przykładu, interfejsu można użyć do utworzenia i zmodyfikowania ustawień, potem w ogóle go wyłączyć. „Silnik” jest cichy (nie ma nawet ikony w zasobniku systemowym), ale zapisuje wykonywane akcje do rejestru zdarzeń, który można potem zobaczyć z poziomu interfejsu graficznego.
Przed zamknięciem Process Lasso użytkownik jest pytany, czy chce także zatrzymać „silnik” (processgovernor.exe). Tak więc, zakończenie pracy Process Lasso może zamknąć tylko interfejs graficzny lub cały program, wraz z „silnikiem”.
Do grania lub podobnych zadań tryb ten może (nie musi) okazać się przydatny. Ustawia on plan zasilania wysokiej wydajności i modyfikuje ustawienia ProBalance pod kątem uzyskania jak największej optymalizacji procesu pierwszego planu. Owocuje to tymczasowym przyspieszeniem pierwszego planu, lecz tylko w przypadku, gdy proces ma priorytet powyżej normalnego. Może to pomóc uniknąć „mikro-lagów”, lecz nie jest to gwarantowane, ponieważ w rzadkich przypadkach teoretycznie mogą wystąpić problemy ze współdziałaniem, związane ze zmianą klasy priorytetu. Jeżeli okaże się, że ten tryb nie pomaga w żaden sposób, nie będzie powodował też wielkich problemów. Znacznej większości tryb ten pomaga i stanowi o większej dawce wrażeń z grania.
Funkcja ProBalance nie sprawia, że proces używa mniej lub więcej CPU czy RAM. Program, poprzez zmianę priorytetów, ustawia „kolejkę” wątków procesów do wykonania tak, aby nie doszło do sytuacji, w której jeden proces zajmie cały czas CPU, blokując wręcz system. Zmiany priorytetów nie oddziaływują na ilość wykonywanych rozkazów, wszystkie wątki zostaną wykonane a to, jaki mają priorytet będzie stanowić o tym, w jakiej kolejności (ustawienie wysokiego priorytetu nie sprawi, że proces zakończy swoje zadanie szybciej!).
Użycie pamięci wirtualnej nie jest w żaden sposób zmieniane przez Process Lasso. Chociaż program posiada funkcję podobną do tych znanych z „czyścicieli pamięci” (memory cleaners), nie zaleca się stosowania jej.
Program nie zawiera w sobie zapisanej kombinacji klawiszy, która wywoływałaby jego okno. Problem można rozwiązać w klasyczny sposób: kliknij PPM ikonę Process Lasso w menu Start, wybierz „Właściwości”. Otworzy się okno, kliknij pole tekstowe obok napisu „Klawisz skrótu”. Naciśnij docelową kombinację (np. CTRL+ALT+K). Kliknij „Zastosuj”, następnie „OK”. Od tego momentu, za każdym razem po naciśnięciu zdefiniowanej kombinacji klawiszy, okno Process Lasso powinno się pojawiać.
Wiele programów antywirusowych jest wrażliwych na zmiany priorytetów, więc ich procesy są wykluczane z hamowania ProBalance. Rozważmy przypadek skanera czasu rzeczywistego programu antywirusowego.Za każdym razem, gdy plik jest otwierany, proces otwierający plik musi poczekać na ukończenie skanowania. Chcemy, aby skanowanie przebiegło szybko i płynnie. Obniżenie priorytetu nie przyspieszy skanowania - wręcz przeciwnie. Inne oprogramowanie nie obchodzi się z procesami tak ostrożnie jak ProcessLasso. Bitsum chce działać porządnie, nawet jeśli ma to czasami oznaczać myślenie ludzi, że program nie działa, ponieważ pomija proces używający dużo CPU.
Jeżeli proces antywirusowy nie jest jeszcze wpisany w Process Lasso, program prawdopodobnie i tak nie przeprowadziłby na nim działań. Jeżeli już do tego dochodzi, po prostu wyklucz proces z hamowania ProBalance. Przeważnie, domyślne ustawienia bez problemu „odsiewają” krytyczne procesy programów antywirusowych.
Nie. Wszelkie dynamiczne operacje Process Lasso są w zupełności bezpieczne i właściwie nie ma możliwości wystąpienia poważnych komplikacji.Ponadto, po latach testowania, wykryliśmy i pomogliśmy w rozwiązaniu wielu specyficznych problemów ze współdziałaniem, które negatywnie wpływały na wydajność.Process Lasso jest dojrzałym i dobrze przetestowanym produktem.
Linia ta przedstawia historię CPU aktualnie zaznaczonego procesu. Zgadza się, tego w legendzie nie ma.
Tak, program będzie poprawiał reagowanie i może pomóc w redukowaniu wystąpień „lagów”. Starsze wersje Process Lasso wymagały ręcznego wykluczania procesów gier z hamowania ProBalance, lecz nowsze domyślnie nigdy nie hamują procesów pierwszego planu.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł Funkcja ProBalance od środka.
Programy do nagrywania CD/DVD nie używają na tyle procesora, aby zostać hamowanymi, ponieważ (przeważnie) czekają na I/O dysku lub napędu optycznego. Bardziej prawdopodobne jest to, że Process Lasso zapobiegnie sytuacji niedopełnienia bufora (buffer underrun) w sytuacji dużego obciążenia zasobów: priorytet agresywnego procesu jest obniżany,dając w ten sposób aplikacji wypalającej szansę na większą ilość cykli CPU.Nawet gdyby Process Lasso obniżył priorytet procesu nagrywającego płytę, nie przyniosłoby to negatywnych skutków, ponieważ priorytety pozostałych aktywnychprocesów także zostałyby obniżone (zachowana równowaga).
Ponadto, niektóre programy wypalające podnoszą sobie priorytet, a Process Lasso (domyślnie) nie hamuje takich procesów - w wierze tego, że podnoszą go sobie z dobrego powodu.
Po prostu, bardziej prawdopodobne jest to, że Process Lasso pomoże takim programom, a w trudnej sytuacji - nie pogorszy.Dodanie procesów wypalających do listy wykluczeń ProBalance jest dobrym pomysłem, ale dalekie od koniecznego.
Windows już to robi, dając wątkom pierwszego planu trzykrotnie dłuższe partie czasu w stosunku do wątków tła (krotność zależy od wersji systemu i konfiguracji) oraz nieznacznie zwiększając priorytet wątku. Process Lasso jest zdolny do przeprowadzania dodatkowego inteligentnego przyspieszania pierwszego planu w sposób, który uzupełnia, wbudowany w system Windows, mechanizm. Nie zalecamy jednak, aby ta opcja była włączona, ponieważ Windows już dba o to, aby proces na pierwszym planie działał tak efektywnie jak to tylko możliwe. Dla większości ludzi dodatkowe przyspieszanie prawdopodobnie nie przyniesie wymiernej korzyści, aczkolwiek w pewnych sytuacjach może. Włączenie tego ustawienia nie powinno wyrządzić szkód, więc możesz sprawdzić jak to działa - możesz nie uzyskać oczekiwanych rezultatów. Hamowanie procesów jest ważniejszą funkcją Process Lasso oraz stanowi właściwy sposób na obsługiwanie sytuacji, w których procesy tła kolidują z wątkiem pierwszego planu (który jest „faworyzowany” przez system Windows).
Klasa priorytetu pierwszego planu obejmuje wszystkie wątki procesu (aplikacji, programu) będącego na pierwszym planie (posiadającego kursor myszki i klawiaturę).
Przyspieszanie wątku pierwszego planu przyspiesza tylko pojedynczy wątek na pierwszym planie. Laik może uznać wątek za część programu - tylko „część najbardziej na wierzchu” jest przyspieszana, pozostałe wątki („części”) - już nie.
Process Lasso oferuje pełne wsparcie instalacji nienadzorowanych. Wszelkie konieczne ustawienia mogą zostać przekazane instalatorowi za pomocą linii poleceń, włączając w to klucz licencyjny.
| Argumenty linii poleceń dla instalatora (obsługiwane także przez moduł InstallHelper)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Można przekazywać argumenty albo interfejsowi graficznemu, albo Regulatorowi Procesów. Można ich używać, aby odgórnie ustalać ścieżki konfiguracji i rejestru zdarzeń. Zaleca się, aby zmiany ścieżek konfiguracji i rejestru zdarzeń były przeprowadzane przez instalatora lub moduł InstallHelper.
Argumenty linii poleceń ProcessGovernor.exe
|
Automatyczne zarządzanie priorytetami procesów/wątków bez „twardego” ingerowania w pracę systemu i aplikacji, przy zachowaniu efektywności zwiększania reagowania systemu, to delikatna sprawa. Można zrobić to w prosty sposób, aby po prostu działało.Process Lasso został zaprojektowany tak, aby jak najmniej kolidować z planistą Windows.Staramy się, aby program był uzupełnieniem i aby współdziałał z systemem.Niestety, wiele pozostałych produktów, mających mniej wyszukane podejście do sprawy, może nie działać tak łagodnie i poprawnie.Są przypadki, że konkurencyjne produkty spełniają oczekiwania lub robią coś lepiej - wszystko zależy od środowiska, w którym program pracuje.Nasz produkt oferuje podstawową funkcjonalność za darmo. Zapraszamy do sprawdzenia Process Lasso, czy będzie on Tobie odpowiadać.
RAM to najszybszy nośnik informacji w Twoim komputerze. Generalnie, chce się, aby znajdowało się tam tak dużo danych, jak to tylko możliwe. Trymowanie wystronnicowywuje (przenosi z RAM do pliku stronicowania) pamięć, tak że więcej RAM jest wolnego dla pamięci podręcznej systemu lub startu nowej aplikacji. Gdy strony zostają wystronnicowywane, muszą zostać stronicowane z powrotem, czyli przeniesione z pliku stronicowania do RAM. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz ten artykuł.
Parametr ten reprezentuje zdolność nadążenia podsystemu wątków za żądaniami. Nie opublikujemy dokładnego sposobu liczenia tego parametru. Możemy zdradzić tyle, że jest to dość proste i dokładne mierzenie.
Jeżeli ustawienia nie są zmienione, oznacza to, że priorytet jakiegoś procesu został automatycznie obniżony poprzez mechanizm hamowania lub też dlatego, że użycie CPU przez dłuższy okres wynosi 100%.
Odzwierciedlają one okresy, w których priorytet procesu został obniżony, aby poprawić reagowanie systemu. Pomaga to wyobrazić sobie efekt, jaki niesie ze sobą tymczasowe obniżanie klasy priorytetu (zielony wskaźnik reagowania pnie w górę).
Czasami aplikacje kontrolują priorytety swoich procesów. Process Lasso nie zwalcza tego typu działań, podejmuje tylko jedną próbę ustawienia priorytetu lub koligacji.Tryb wymuszony sprawia, że Process Lasso nie poprzestaje na tej jednej próbie - agresywnie ustawia domyślnie zdefiniowany priorytet (lub koligację) za każdym razem, gdy ulega on zmianie.Warto zaznaczyć, że gdy aplikacja ustawia sobie odpowiedni priorytet, potencjalnie robi to w dobrej wierze.
Przykład: powiedzmy, że ustawiono procesowi domyślny priorytet powyżej normalnego. Zmieniasz priorytet ręcznie na normalny, albo program robi to samodzielnie. Process Lasso nie będzie uporczywie walczył z tym procesem (albo Twoją ręczną zmianą), więc pozostawi ustawienie nietknięte. Jeżeli tryb wymuszony jest włączony, priorytet procesu zostanie z powrotem ustawiony na zdefiniowany domyślny, w naszym przypadku powyżej normalnego.
Gdy ta funkcja jest włączona, Windows tymczasowo zwiększa priorytety wątków procesu, gdy ten opuszcza stan oczekiwania. Zobacz ten artykuł MSDN, aby uzyskać więcej informacji. Wyłączenie tej funkcji może mocno odbić się na wydajności aplikacji okienkowych, posiadających interfejs graficzny. Dla aplikacji tła ustawienie to nie ma większego znaczenia.
Oznacza to, że dynamiczne przyspieszanie priorytetu wątku jest włączone dla danego procesu (zobacz inne pytanie na ten temat, aby dowiedzieć się więcej).
Process Lasso od wersji 4.09 beta oferuje możliwość ustawienia bieżącego i domyślnego priorytetu I/O. Funkcjonalność ta wymaga systemu Windows Vista lub nowszego.
Priorytet I/O czerpany jest z wartości priorytetu I/O wątku wykonującego zadanie I/O, który to jest zależny od klasy priorytetu procesu, którego częścią jest dany wątek. Dostępne są dwa poziomy priorytetów dla aplikacji: Normalny oraz Bardzo niski. Chociaż technicznie wszystkich klas jest 5, tylko te 2 są zaimplementowane i dostępne dla procesów.
Zmiana priorytetu I/O wątku będzie bezpośrednio oddziaływać na I/O wątku. W ten sposób Process Lasso jest już w stanie zmieniać priorytety I/O. Microsoft zaleca, aby aplikacja, zmieniając sobie priorytet I/O, stosowała priorytet wątku wywołującego (bezpośrednio lub poprzez zmianę klasy bazowej priorytetu procesu).
Jest to najprawdopodobniej spowodowane brakiem przełącznika /tray w wartości autostartu w rejestrze. Najprostszym sposobem rozwiązania tego problemu jest reinstalacja Process Lasso (nie ma potrzeby najpierw odinstalowywać, w ten sposób ustawienia użytkownika powinny zostać zachowane).
System Windows Vista oraz nowsze oznaczają strony pamięci wirtualnej priorytetami, poprzez ReadyBoost. Parametry te mogą zostać łatwo odczytane, ale trudniej je zmieniać. Pracujemy nad sposobem obsługi priorytetów pamięci, aczkolwiek zalecamy, aby użytkownicy nie mieszali w ustawieniach domyślnego priorytetu pamięci. Proszę mieć na uwadze, że system Windows i ReadyBoost są zaprojektowane tak, aby współdziałać tak optymalnie, jak to możliwe. Za wiele zmian może źle wpłynąć na stabilność systemu. Process Lasso już robi świetną robotę, więc większości użytkowników funkcja priorytetów pamięci raczej się nie przyda... choć i tak ją w końcu w pełni zaimplementujemy.
odpowiedź dotyczy wersji 3.84.0 oraz starszych
Wersja Pro stanowi kompletnie inny pakiet instalacyjny. Najprawdopodobniej przez pomyłkę zainstalowano wersję próbną. Musisz zainstalowaćwersję pobraną ze swojego konta My Bitsum.
Jeżeli nie jesteś w stanie uruchomić interfejsu graficznego Process Lasso (niemożność normalnego funkcjonowania systemu), przejdź do następnego akapitu.Jeżeli jesteś w stanie uzyskać dostęp do interfejsu graficznego Process Lasso, masz trzy możliwości osiągnięcia pliku konfiguracyjnego:
Wtedy będzie trzeba uruchomić system w Trybie awaryjnym.
Jeżeli nie masz jakichś szczególnych ustawień lub to, co stanie się z konfiguracją programu nie ma dla Ciebie większego znaczenia, możesz usunąć pliki konfiguracyjne albo zmodyfikować je tak, aby miały pusty parametr DisallowedProcesses. Aby je usunąć, możesz odinstalować Process Lasso lub uzyskać do nich dostęp ręcznie.
Aby dostać się do plików konfiguracyjnych, potrzebujesz pobrać ich ścieżki (lokalizacje, gdzie są). Uruchom Edytor rejestru (regedit.exe).
Będziesz musiał(a) usunąć dwa pliki konfiguracyjne (lub wyczyścić w nich parametr listy niedozwolonych procesów): globalny i użytkownika.
Najpierw zajmijmy się plikiem konfiguracyjnym użytkownika. W Edytorze rejestru przejdź do następującego klucza (panel po lewej): HKEY_CURRENT_USER\Software\ProcessLasso i, po prawej stronie, powinna być wartość o nazwie ConfigFile. Kliknij ją podwójnie, aby móc skopiować ścieżkę pliku do schowka. Jak już znasz folder, przejdź do niego „na piechotę”, aby usunąć plik lub wklej ścieżkę ze schowka albo do okna Wiersza polecenia (PPM okno CMD i wybierz „Wklej”), albo do okna „Uruchamianie” (Win+R), w celu otowrzenia pliku. Jeśli chcesz zmodyfikować plik, znajdź linię zaczynającą się DisallowedProcesses i usuń zawartość linii po prawej stronie znaku równości. Zapisz plik.
Aby usunąć/zmodyfikować globalny plik konfiguracyjny, postępuj analogicznie poprzez pobranie ścieżki pliku INI z wartości ConfigFile z klucza HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\ProcessLasso
Z jakiegoś powodu „silnik” Process Lasso (ProcessGovernor.exe) nie jest uruchomiony. To ten proces odpowiada za zmiany priorytetów oraz stosowanie szeregu reguł i wprowadzanie innych zmian. Aby uruchomić „silnik”, kliknij prawym przyciskiem ikonę Process Lasso w zasobniku systemowym (lub menu „Główne”) i wybierz „Uruchom Regulator Procesów”.
Tak, Process Lasso jest dostosowany do pracy w systemach Windows Vista, Windows 7, Windows 8 i Windows 2012. Korzystanie z Process Lasso na tych systemach przyniesie tak samo wymierne korzyści, jak pod Windows XP. Ponadto, program posiada kilka funkcji, które uzupełniają usprawnienia nowszego planisty CPU i I/O dostarczanego przez Microsoft.
NTRIGHTS -u nazwa_uzytkownika +r SeServiceLogonRight
nazwa_uzytkownika będzie mógł uruchamiać w swoim kontekście program jako usługę.Można również wybrać, aby Process Lasso uruchamiał się jako usługa systemowa.
W przypadku pozostałych edycji Windows uruchom konsolę secpol.msc i zmień ustawienie „Zasady lokalne \ Przypisywanie praw użytkownika \ Logowanie w trybie usługi”.
Zobacz stronę o planach zasilania.